توسط 
مطالعاتی که روی داشتن “موضع قدرت (Power Posing)” انجام شده است نشان می‌دهد که اگر از قصد و آگاهانه حالت بدن، حالت چهره و صدای خود را تنظیم کنید، در تشریح ایده ها و نظر ها به شما کمک کرده و باعث تاثیرگذاری بیشتر شما می‌شود. این موضوع به پست و مقامی که دارید ارتباطی ندارد و در هر صورت درست است. اینکه خودتان را طوری نشان دهید که انگار یک یا دو پله بالاتر از طرف مقابل هستید، رفتار او در مقابل شما متفاوت خواهد بود. اغلب شما متوجه این تغییر رفتار آنها نمی‌شوید، اما این تاثیر در هر سلسله مراتبی که باشید با تمام قدرت وجود دارد، چه رسمی باشد چه غیر رسمی.
اگر این کار را غیر عمدی هم انجام دهید همان تاثیر را خواهد داشت. بعد از ۱۵ سال مطالعه در مورد اینکه چرا آدم ها در مقابل مافوق خود به صراحت صحبت نمی‌کنند، ما به کررات مشاهده کرده‌ایم که رئیسان بدون اینکه خودشان متوجه باشند سیگنال “من رئیس هستم” را به کارکنان می‌فرستند و این سیگنال‌ها مانع از آن می‌شود که کارکنان ایده‌های جدید را در مقابل آنها مطرح کنند. بنابراین بسیاری از رهبران به دنبال داشتن ارتباطی صادقانه با کارکنان خود هستند و بعضی از آنها رنج زیادی متحمل می‌شوند تا به کارکنان خود نشان دهند که چقدر مشتاق شنیدن بازخوردهای آنها هستند. اما نباید ناامید شوند. آگاه شدن از نشانه های قدرت و ایجاد تغییرات کوچک در آنها می تواند باعث شود تا دیگران با شما راحت تر باشند.
برای نشان دادن این تغییر در زمینه مراقبت های بهداشتی، جایی که مردم احساس آسیب پذیری می‌کنند، ما مطب یک دکتر را از او قرض گرفتیم و سه عکس از یک “دکتر” و یک “بیمار” (دکتر لباس سفید آزمایشگاهی به تن داشت و یک گوشی طبی نیز به همراه داشت) را به آنها نشان دادیم. در اولین تصویر هر دو آنها در ارتفاع یکسانی نشسته بودند و به نظر می آمد که یک مکالمه معمولی بین دکتر و بیمار در جریان است. در تصویر دوم، صندلی دکتر تقریبا ۳۰ سانتیمتر بالاتر از صندلی بیمار بود و دکتر از بالا به بیمار نگاه می‌کرد. و در تصویر سوم بیمار روی میز معاینه و بالاتر از دکتر نشسته بود.
تمام چیز های دیگر در هر سه تصویر یکسان بودند. سپس ما به طور تصادفی شرکت کنندگان را انتخاب می‌کردیم تا به یکی از آنها نگاه کند و تصور کند که او به جای بیمار است: بعد از یک معاینه ساده شکم درد، دکتر می‌گفت که جای نگرانی نیست و معاینه تمام است. اما کار ما هنوز تمام نشده بود.
سپس شرکت کنندگان به چند سوال در مورد اینکه نظرشان در مورد مطرح کردن ایده ها و نظر دادن چیست، پاسخ می‌دادند. زمانی که شرکت کننده عکس اول یا سوم را که در آن بیمار از بالا به دکتر نگاه می‌کرد، دیده بود، ترسی که از خود نشان می‌داد در حد متوسط بود. اما اگر تصویر دوم را که در آن دکتر در ارتفاع بالاتری نشسته بود را دیده بودند ترس به مراتب بیشتری را از خود بروز می‌دادند. تقریبا در مقیاس ۷ نمره، ترس آنها ۱ نمره بیشتر بود.
مسلم است که نحوه ایستادن و نشستن شما از خود سیگنال قدرت منتشر میکند. نگه داشتن دستان در کنار بدن (به جای دست به سینه بودن)، کم کردن تن صدا و حتی لبخند زدن می تواند دیگران را به صحبت کردن با شما ترغیب کند. نشانه های رفتاری مانند ناهار خوردن روی میزی که همه می نشینند و قبل از همه اظهار نظر نکردن نیز همین تاثیر را دارند.
محیط فیزیکی هم مهم است. دفتر کار یکی از مدیرانی که ما با او مصاحبه کردیم، که مدیر یک آژانس خدمات اجتماعی نیز بود، دیوارهای تیره و مبلمان چوبی بزرگ داشت. او متوجه شد زمانی که با کارمندان ملاقات میکند، این محیط باعث بوجود آمدن فضایی افسرده و ترس آلود می‌شود. بنابراین او به سرعت رنگ دیوارها را تغییر داد و یک میز کوچک گرد خرید. به زودی کارمندان دفعات بیشتری برای به اشتراک گذاشتن نظرات و چک کردن کارها پیش او می‌آمدند.
بعضی اوقات کلا خارج شدن از محیط کار بهترین ایده برای ایجاد اعتماد و احساس راحتی در دیگران است. همچنین تمایل افراد به داشتن مکالمه‌ای صادقانه را افزایش می‌دهد. رئیس یکی از اتحادیه های اعتباری هر ماه در یکی از رستوران های محلی مراسم “ناهار با رئیس”برگزار میکند. او از این فعالیت خارج از برنامه استفاده میکند تا تعدادی از کارکنان خود را بهتر بشناسد. در یکی از شرکت هایی که در لیست ۵۰۰ تایی مجله فرچون (Fortune) قرار دارد، رئیس شرکت در بعد از ظهر هر جمعه از مرکز تماس شرکت بازدید کرده و در آنجا در یک مراسم غیر رسمی “کلوچه خوری” با کارکنان دیدار میکند. کارکنانی که تا پنج رده پایین تر از او هستند. این اتفاق زمانی می‌افتد که تعداد تماس ها در پایین ترین میزان خود هستند. این مناسب ترین زمان برای کارمندان است تا افکار و نظرات خود در مورد تماس هایی که در یک هفته اخیر داشته‌اند را با او در میان بگذارند. و چون مکالمه در محیط کار خود آنها صورت می‌گیرد آنها راحت تر می‌توانند نظرات خود را بیان کنند.
همانطور که تمام این مثال ها نشان می‌دهد، نشانه‌های کوچک قدرت، پیام های بزرگی می‌فرستند. پس شما باید عامدانه و آگاهانه آنها را مدیریت کنید تا دیگران تشویق شوند با شما راحت تر صحبت کنند. در عوض کارکنان شما ایده ها و نظرات بهتری را با شما در میان می‌گذارند و بعلاوه اینکه تعهد و اشتیاق آنها نیز افزایش پیدا میکند.
منبع
https://hbr.org/2015/12/nonverbal-cues-get-employees-to-open-upor-shut-down-2
نظرات