زیاد کار کردن در طول هفته شاید برای شرکتی که در آن کار میکنید خوب باشد، اما برای مغز شما خوب نیست. بر اساس مطالعهای که روی کارمندان دولتی در بریتانیا انجام گرفته است، کار بیش از حد میتواند زوال حافظه و مهارتهای فکری را تسریع بخشد.
در سال ۱۹۸۵، پژوهشگران مطالعه ای به نام وایت هال ۲ (وایت هال نام خیابانی در وست مینستر در لندن است که بیشتر دفاتر دولتی در آن قرار دارند) را شروع کردند. هدف آنها از این تحقیق این بود که تاثیر کار، طبقه اجتماعی، عوامل روانی و سبک زندگی را روی بوجود آمدن بیماری های مزمن کشف کنند. در این تحقیق هزاران نفر از مردان و زنانی که در ۲۰ دفتر خدمات دولتی در لندن کار میکردند شرکت داشتند. داوطلبان در دو بازه زمانی بین سالهای ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۹ و ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ در آزمونهایی که برای سنجش عملکرد شناختی (عملکرد شناختی شامل استدلال، حافظه، توجه و تکلم میشود و رابطه مستقیمی با به دست آوردن اطلاعات و کسب دانش دارد) طراحی شده بود، شرکت کردند. در این آزمون حافظه و مهارتهای کلامی، هوش سیال (به حافظه کوتاه مدت، تفکر انتزاعی، خلاقیت و توانایی حل مسئله مربوط است) و هوش کریستالی یا هوش متبلور (یادگیریهایی که در طول زندگی و از طریق آموزش به دست آوردهایم، کار و تجربیات فرهنگی ) مورد سنجش قرار گرفتند. هوش سیال معمولا با بالا رفتن سن، بیماری و یا آسیب دیدگی کاهش پیدا میکند در حالی که هوش کریستالی تا دهه ۶۰ و ۷۰ زندگی افزایش پیدا میکند و معمولا تا قبل از ۸۰ سالگی کم نمیشود.
کسانی که در هفته بیشتر از ۵۵ ساعت کار میکردند در مقایسه با کسانی که ۴۰ ساعت یا کمتر کار میکردند، در هر دو باری که مورد سنجش قرار گرفتند، در آزمون واژگان امتیاز کمتری به دست آوردند. آنها همچنین در آزمون دوم نسبت به آزمون اول، کاهش بیشتری در هوش سیال داشتند. این نسبت ها حتی زمانی که محققان عواملی مانند آموزش، اشتغال، بیماری، استرس، خواب و دیگر فاکتورهایی که ممکن است در کاهش عملکرد شناختی تاثیر گذار باشند را دخیل کردند، همچنان وجود داشتند. نتیجه این تحقیق در مجله اپیدمیولوژی آمریکا به چاپ رسید.
این مطالعه یک نکته اخطار دهنده را در مورد کار زیاد به ما گوشزد میکند، هر چند که ثابت نمیکند برای مغز مضر است. اختلافات زیادی در امتیازات هر گروه وجود داشت، بعضی از آنهایی که ساعات کاری زیادی داشتند در آزمون بسیار خوب عمل کردند، در حالی که بعضی از آنهایی که ۴۰ ساعت یا کمتر کار میکردند به شدت ضعیف عمل کردند. و نتیجه نشان میدهد که بین عملکر شناختی و کار زیاد رابطه وجود دارد اما نشان دهنده رابطه علت و معلولی نیست. این احتمال وجود دارد که این نتیجه نشان دهنده این باشد که افرادی که زیاد کار میکنند علاقه کمتری به مسائل غیر کاری دارند. که این موضوع منجر به کسب امتیارات کمتر در آزمونهای مربوط به عملکرد شناختی میشود. محققان توضیح دیگری ارائه میدهند که بر اساس آن کسانی که مهارتهای فکری ضعیف تری دارند مدت زمان بیشتری برای انجام کارشان صرف میکنند و بنابراین باید بیشتر کار کنند.
بگذارید فرض کنیم که کار زیاد میتواند در مشکلات ذهنی که ممکن است در آینده به وجود آیند تاثیر گذار باشد. این تاثیرکوچک و به احتمال زیاد قابل پیشگیری است. کار زیاد به دو طریق میتواند به بدن و مغز آسیب برساند، با افزایش استرس و جلوگیری از ورزش کردن، تغذیه سالم و دیگر عادتهای خوب. اگر شما به این نتیجه برسید که کار زیاد برای شما مفید است و بطور کلی باعث تقویت شما میشود و به روابط شما آسیب نمیزند، بنابراین برای ذهن شما نیز میتواند مفید باشد. اما اگر متوجه شوید که کار زیاد شما را از پا در آورده، در خواب شما اختلال ایجاد میکند و شما را مجبور میکند تا از تفریحات دست بکشید، پس از همین حالا به سلامت فکری، جسمی و احساسی خود توجه کنید تا با بالا رفتن سن، ذهن خود را هشیار نگه دارید.
همچنانکه شرکت ها تلاش میکنند در رکود اقتصادی سر پا بمانند، تحلیل رفتن نیروی کار باعث سخت تر شدن توسعه کار، محول کردن کار به دیگری و مرخصی رفتن شده است. ممکن است امکان کم کردن حجم کاری خود را نداشته باشید. حال برای هشیار نگه داشتن ذهن خود میتوانید از این چهار روش استفاده کنید:
ورزش. هم برای بدن خوب است هم برای ذهن.
راحت تر به استرس واکنش نشان دهید. ۱۰ دقیق ساکت نشستن یا استفاده از واکنشهای آرام بخش، می تواند در کاهش استرس به شما کمک کرده و در نتیجه مانع از آسیب ذهنی شود. همچنین برای داشتن کنترل بیشتر روی زندگی کاری نیز خوب است.
با خانواده و دوستان رابطه داشته باشید. روابط شخصی در حفظ سلامت جسمانی و روانی مفید هستند.
یک کار متفاوت انجام دهید. از کارتان بیرون نیایید، هر چند که تغییر وسوسه انگیزی است. طبیعت گردی کنید. پیک نیک بروید. کلاس خصوصی یگذارید. شطرنج بازی کنید.
این تفریحات میتواند شما را شارژ کند و حتی برای کارتان نیز خوب باشد.
منبع
نظرات